پولشویی یک موضوع فراگیر است و مجرمان به طور مداوم روش های جدیدی را برای پنهان کردن وجوه غیرقانونی خود کشف می کنند. در میان تکنیک های مختلف به کار رفته، پولشویی از طریق املاک و مستغلات به عنوان یکی از رایج ترین روش های مورد استفاده قرار می گیرد. مجرمان اغلب از ماهیت پرارزش معاملات املاک و مستغلات به عنوان وسیله ای برای مشروعیت بخشیدن به دستاوردهای غیرقانونی خود سوء استفاده می کنند. بخش املاک و مستغلات که به خاطر تراکنش‌های مالی مورد توجه قرار دارند، به یک راه جذاب برای پولشویی تبدیل شده اند. قابل ذکر است، مبالغ هنگفتی پول در معاملات املاک تغییر می کند، و آن را به یک انتخاب جذاب برای مجرمانی تبدیل می کند که به دنبال ادغام وجوه غیرقانونی خود در اقتصاد قانونی هستند.
یکی از روش‌هایی که معمولاً توسط مجرمان به کار می‌رود، خرید املاک و مستغلات با استفاده از پول نقد و پنهان کردن مالکیت آنها از طریق شبکه‌های پیچیده شرکت‌های پوسته یا مالکیت دارایی پنهان است. این به آنها اجازه می دهد تا ردپای سرمایه ها را پنهان کنند و ردیابی منشاء غیرقانونی را برای سازمان های مجری قانون چالش برانگیز نمایند.
علاوه بر این، مجرمان از تکنیک های مختلف دیگری در صنعت املاک و مستغلات برای پولشویی استفاده می کنند. این روش ها شامل چرخش اموال است که در آن اموال به سرعت خرید و فروش می شوند تا سود ایجاد کنند و ظاهر معاملات قانونی را ایجاد کنند. علاوه بر این، مجرمان ممکن است ارزش اموال را افزایش دهند، قراردادهای اجاره را دستکاری کنند، یا در طرح های پیچیده کلاهبرداری وام مسکن، شرکت کنند تا فعالیت های پولشویی خود را تسهیل نمایند.
استفاده از املاک و مستغلات برای پولشویی نه تنها یک چالش مهم برای سازمان های مجری قانون ایجاد می کند، بلکه یکپارچگی و ثبات خود بازار املاک و مستغلات را نیز تضعیف می کند. این به مجرمان اجازه می دهد تا وجوه غیرقانونی را به اقتصاد قانونی تزریق کنند، قیمت اموال را مخدوش کرده و به طور بالقوه بر سیستم مالی کلی تأثیر گذارند.
برای مبارزه موثر با این موضوع، مقامات و نهادهای مبارزه با پولشویی به طور فزاینده ای بر تقویت مقررات، افزایش الزامات بررسی دقیق و بهبود شفافیت در بخش املاک و مستغلات تمرکز می کنند. اجرای رویه‌های قوی «مشتری خود را بشناسید» (KYC)، بررسی‌های کامل پیشینه خریداران و فروشندگان، و افزایش همکاری بین مؤسسات مالی، متخصصان املاک و مستغلات و سازمان‌های مجری قانون، گام‌های مهمی در کاهش خطرات مرتبط با پولشویی در املاک و مستغلات هستند.
چگونه مجرمان از طریق املاک و مستغلات پولشویی می کنند؟
مجرمان از روش های مختلفی برای پولشویی از طریق معاملات املاک، سوء استفاده از حفره ها و استفاده از اشخاص ثالث برای پنهان نمودن کار خود استفاده می کنند. درک این تکنیک ها برای مبارزه موثر با پولشویی بسیار مهم است. در اینجا چند روش متداول استفاده شده توسط مجرمان آورده شده است که شامل:
- استفاده از اشخاص ثالث: مجرمان قالبا از افرادی که میشناسند و سابقه سویی هم ندارند، استفاده نموده و معمولا این افراد از اعضای خانواده خودشان میباشند. با انجام معامله از طریق حساب شخص ثالث، نام مجرم از اسناد خرید خارج می شود و ردیابی وجوه نامشروع را دشوارتر می کند.
- استفاده از اعتبار و رهن: اعتبار و رهن می تواند به عنوان وثیقه برای پولشویی عواید مجرمانه باشد. مجرمان ممکن است وام هایی را در برابر اموال تضمین کنند و وجوه حاصل با وجوه قانونی ترکیب کرده و تشخیص وجوه قانونی و غیرقانونی را سختتر می کند.
- دستکاری ارزش اموال: مجرمان با همکاری با عوامل املاک یا ارزیاب ها، ارزش گذاری اموال را دستکاری می کنند. این می تواند شامل کم ارزش کردن یا بیش از حد ارزش گذاری ملک باشد. کم‌ارزش‌سازی به مجرمان اجازه می‌دهد تا وام‌هایی را دریافت کنند، در حالی که ارزش‌گذاری بیش از حد، مقداری را که می‌توان با دریافت وام‌های بزرگ‌تر بر اساس ارزش‌های دارایی متورم شسته شود، به حداکثر می‌رساند.
- درآمد اجاره به عنوان مشروعیت: مجرمان از اموال خود درآمد اجاره ای ایجاد می کنند و از وجوه غیرقانونی برای پوشش پرداخت های اجاره استفاده می کنند. از طرف دیگر، آنها ممکن است املاک را از طرف اشخاص ثالث خریداری کنند، خودشان آنها را اجاره دهند، و از وجوه غیرقانونی برای انجام تعهدات اجاره استفاده کنند، در نتیجه منشاء پول را قانونی می کنند.
- معاملات املاک و مستغلات به عنوان تسهیل کننده: مجرمان املاک را خریداری می کنند، پول سیاه را در نوسازی سرمایه گذاری می کنند و متعاقباً املاک را با قیمت های بالاتر می فروشند. این فرآیند به آنها اجازه می دهد تا وجوه غیرقانونی خود را مشروعیت بخشند و ظاهر معاملات قانونی را در حین پولشویی ایجاد نمایند.
- استفاده از شرکت های فرانت: مجرمان برای داشتن املاک و مستغلات، شرکت های پوسته ای را در حوزه های قضایی خارجی ایجاد می کنند و به آنها این امکان را می دهد، پول سیاه را به آن سوی مرزها منتقل کنند. این شرکت‌های جلویی، پرده‌ای از رازداری ایجاد می‌کنند و ردیابی جریان وجوه را برای مقامات چالش برانگیز می‌سازند.
